باسمه تعالی
شرکت های بزرگ و ملی در استان ما بحمد الله زیاد هستند شرکت هایی عظیم مثل ملی حفاری شرکت نفت و شرکت گاز و پتروشیمی ، صنایع فولاد و شرکت های تابعه یکسری وظائف ومسئولیت های اجتماعی دارند که قانون برای آنان تعین کرده است، از جمله این کارها ساخت مدرسه، احداث جاده، تاسیس مراکز درمانی است.
شهرستان کارون از جمله شهرهایی است که سالیان سال است دود و آلودگی این شرکت ها را از نزدیک لمس کرده و انواع بیماری ها را تحمل کرده به امید اینکه روزی برسد که این شرکت های عام المنفعه به وظایف قانونی خود عمل کنند و بخشی از محرومیت ها را کاهش دهند
با اینکه از بدو تاسیس اموزش و پرورش شهرستان کارون مکاتبات زیادی با شرکت های مزبور صورت گرفت جلساتی انجام شد اما متاسفانه با بی تفاوتی مسئوولین و مدیران ملی و محلی وبعضا پروازی!!!! این شرکت ها روبرو شدیم
در سالیان دور و دراز بسیار از مناطق کشور و دنیا بخاطر صادرات و درآمد نفت و گاز و فولاد آن ؛مناطق آباد و توسعه واقعی و همه جانبه یافته است.
لیکن در امور خدماتی ،رفاهی و آموزشی امروز شهرستان کارون و شادگان و. . …حتی نسبت به سالیان دور ضمن اینکه تغییر محسوسی نداشته اند.ولی به واسطه ی عدم توجه مسئولین امر خاص مدیران و مدیریت های حاکم بر این شرکت های عظیم مرتب در جا زده و داشته های گذاشته ی دور در اثر بی توجهی فرسوده و تخریب هم شده اند. نمونه ان سالن ورزشی هادی اباد ؛
اقدامات نسبت مناسب سابق (خاص در حوزه ی آموزش و پرورش و برخی خدمات به اهالی مثل جاده ها و… ) که متناسب با شرایط روز و جمعیت بیش از ۵۰ سال قبل بوده اند،روز به روز مستهلک و الان خطر آفرین شده اند.
متاسفانه به مرور زمان بیشتر هم و غم مسئوولین و متولیان تنها متوجه تولید و تحقق منابع درآمدی از نفت و گاز و فولاد و.. حقوق های آنچنانی برای عده ای خاص شده؛ ولی کمترین دغدغه را نسبت به تامین حداقل هایی خدماتی و رفاهی برای اهالی به ویژه فرزندان این مرز و بوم نداشته اند.
امروزه در این شهرستان با وجود این همه شرکت جاده های مواصلاتی سالهاست که مخروبه ،مختل و خطر آفرین هستند.
مدارس قدیمی و خطر آفرین هستند ؛حتی یک سالن مجهز برای برگزاری جلسات ویا باشگاهی برای ورزش جوانان وجود ندارد حدود ۵۰ درصد از مدارس عمری بالای ۳۰ تا۵۰ سال دارند،که هم اکنون مجبور به استفاده با ریسک بالا و شاهد تخریب و فرسودگی آنان بدون احداث حتی یک مدرسه جدیددر کوت عبدالله یا قلعه چنعان و جنگیه و شکاره ها و کوت نواصر با وجود رشد چند برابری جمعیت می باشیم. اینها مشتی از خروار معضل زیست محیطی ،اجتماعی و فاصله طبقاتی و…ایجاد شده می باشد.که تحلیل هر کدام فرصت خاص خود را می طلبد.
اینجانب که حدود سه سال به عنوان مدیر آموزش و پرورش شهرستان کارون فعالیت می کنم و بیشترین مراودات و تعاملات را برای رفع مشکلات این نهاد پر اهمیت در شهرستانی غنی اما پر از فقر تجربه و بکار گرفته ام و آشنایی دارم.اهم بی توجهی ها را ناشی از عدم وجود راهبرد و استراتژی برنامه ای با نگاه عالمانه،انقلابی و مدیریتی جامع الاطرف و مردمی به فرصتها و تهدیدات می دانم.که این رویکرد دون شان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و خواست مقام معظم رهبری می باشد. در عین حال نمی توانم پاره ای خدمات و مساعدت های مدیران عاملان محترم را خصوصا مدیر عامل محترم فعلی شرکت دعبل و حکیم فارابی در ، امور آموزشی و فرهنگی را با رایزنی و پیگیری امام جمعه دلسوز و فرماندار محترم و فرمانده محترم ناحیه مقاومت بسیج تامین و تایید نموده اند نادیده بگیرم. اما به واقع جای تاسف دارد که در جلسات شورای آموزش و پرورش شهرستان مکرراً جای مدیران عاملان نفت،گاز و صنایع فولاد و نیشکر را کاملاً خالی می بینیم. و جای سئوال است که: آیا این بی توجهی ناشی از عدم شناخت و اهمیت جایگاه تعلیم و تربیت در نزد آنان می باشد؟ و یا آیا برای خود در قبال تعلیم و تربیت فرزندان شهروندان مسئولیتی قائل نیستند؟ و یا اینکه خود را برتر از اهداف بلندی که نظام مقدس مان در تربیت فرزندان این جامعه جستجو می کند که خود دست‌پروده ی آن می باشند می دانند؟گرچه مشغله ها را مدنظر داریم لیکن این را هم می بینیم که برای برخی مراسمات و تشریفات منصب سفت کن بعصی از همین مدیران ساعت‌ها میخ مجالس می شوند اما دربسیاری جلسات مهم نهایتاً با نیروهای رده چندم بدون کمترین استقلال در اتخاذ تصمیم حضور کم رنگ پیدا می کنند.آیا برای ما تنها این مایه ی افتخار است که بزرگترین دانشکده نفت کشور در شهرستان ماست؟ ولی کوچکترین توجه و اشراف رابه امور اجتماعی مردم ندارد؟ و‌قص علی هذا.
خلاصه از ما‌گفتن تا دیرتر نشده به خود آییم. زیرا قهر خدا در خشم مردم و نارضایتی آنان نهفته است. و رضای خدا در خدمت به خلق می باشد. فردایی که اتفاقات ناگوار حادث شود همه باید پاسخگو باشند. من بارها از همکاران در سایر شهرستان ها شنیدم که فلان مدیر عامل صد میلیون بابت کنکور داده فلان مدیر پژوهش سرا ساخته فلان موسسه دبیرستان شبانه‌روز ی ساخته انهم بخاطر تعلق خاطر که به شهرستان دارد یا بخاطر قرابتی که با نماینده مجلس دارد
این دوگانگی زجر آور است آنهم در دادن امکانات آموزشی کار پسندیده ای نیست
مجددا ً از مساعدت های غیر برنامه ای مقطعی و نامستمر مدیران محترم کمال تشکر را داریم لیکن بی منت تقاضا دارد تا سهم این مردم ازنفت و صنایع فولاد و پتروشیمی و با تعریف منطقی و برنامه شده بدون تحمیل و نگاه تحقیر آمیز به اهالی، کارکنان و آموزش و پرورش در سطح ملی و استانی مشخص گردد. تا موجبات اجرای عدالت، رفع تبعیضات و تعلق خاطر بیشتر مردم به این نظام مقدس جمهوری اسلامی فراهم شود
