قصه ی تلخ سیل خوزستان در کنار همه ی مصائب و متاعبش، اما پرده هایی از امور پنهان مانده را برایمان عیان می کند.
🔅از مدتها قبل همواره از خود می پرسیدم که: *فلسفه و فایده ی انتساب نمایندگان به خوزستان و تشکیل فراکسیون استانی چیست؟*
والبته خود پاسخ می دادم که: *حتماً نمایندگان استان بخاطر این خود را به استان منسوب کرده اند و فراکسیون تشکیل داده اند که اگر بخش یا بخشهایی از استان دچار مشکل بشود و روزگار برای مردم آن بخشها تلخ گردد و… نمایندگان با خروج از پوستین تنگِ تعصبات منطقه ای و یا هر اعتبار دیگر، به جسم و فکرِ واحدی تبدیل می شوند و ثقل قانونیشان را در راه کاهش مشکلات بوجود آمده برای مردم بکار خواهند گرفت.
🔅تصور می کردم اگر بخشی از مردم استان دچار محنت شوند، مردم محنت زده قبل از خطاب قرار دادن نماینده ی شهرشان، نماینده ی آبادان، ماهشهر، خرمشهر، اندیمشک یا… را فریاد خواهند کشید !.
🔅به اشتباه گمان می کردم بحران سیل شوش و شوشتر و اهواز و شادگان و دشت آزادگان، حتماً دغدغه ی نماینده ی مسجد سلیمان و سایر نمایندگان نیز هست و بحکم خوزستانی بودنشان، مردم بلا زده را برای یک لحظه هم رها نخواهد کرد.
🔅اما روزهای گذشته همه ی تصورات خام بر جای مانده از گذشته ام را کن لم یکن نمود و برایم ثابت شد که در ذهن نمایندگان ما انتفاعی بنام حوزه انتخابیه آنهم با هدف کسب مجدد آرا بشدت رخنه کرده است.
🔅برایم مبرهن شد که تفکر انتفاعی بزرگترین مانع آنهاست و آنها نمی توانند یک سانت بیش از حوزه ی انتخابیه شان مثمر ثمر شوند.
🔅تبدیل شدن برخی نمایندگان به عده ای تماشاگر بیانگر آن است که در قاموس آنان چیزی به نام تعلق خاطر به کُلیت سرزمین و مردم خوزستان وجود ندارد.
🔅این تیپ از نمایندگان که تا کنون تحلیلی علمی برای ماجرای سیل و قصورها و تقصیرهای مرتبط به آن ارایه نکرده اند، از همکاران اصفهانیشان باید معنای تعصب نسبت به مردم و منافع اصفهان را یاد بگیرند.
🔅فاجعه ی بزرگ آنجاست که برخی نمایندگان نه تنها خیری برای هم استانیهای سیل زده شان نداشتند بلکه حوزه ی بحران زده ی خود را نیز به امان خدا سپرده اند.
🌀آقایان نماینده:
🔅خوزستان بینی و عشق صادق نسبت به مردم آن بویژه مصیبت زدگان سیل، افتخار بزرگی است که مردانی بس بزرگ و کلان نگر را می طلبد و نمی تواند نصیب عده ای منطقه نگر و خُردبین شود.
