تفکر بنی صدری هم زیاد غریبه نیست

بسمه تعالی

من و خانواده ام جنگ که شروع شد در اهواز بودیم و قصد رفتن به جایی را نداشتیم اما مدارس تعطیل شدند.

باوجود اینکه بیشتر مردم شهر مهاجرت کرده بودند و خانواده ما نیز شش محصل قد ونیم قد داشت که باید ادامه تحصیل می دادند،مرحوم پدر علاقه به رفتن به جایی نداشت و می گفت ما باید بمانیم و در خانه خودمان در اهواز بمیریم،ولی به اجبار یکی از بستگان که کارمند سازمان آب بود و خانه اش در شهرستان مسجدسلیمان قرار داشت به هر شکلی بود پدرم را قانع کرد که برای ادامه تحصیل بچه ها باید به مسجدسلیمان بیایید و به همین جهت مقداری از وسایل ضروری را پشت وانت گذاشت و با خود برد خانواده ما هم مجبور شدند به شهر مسجدسلیمان کوچ کنند.

اما من به خانه برادرم در امیدیه رفتم و با آنان زندگی کردم،با توجه به اینکه بیش از نیمی از سال تحصیلی گذشته بود،در دبیرستان ساسان سابق یا شهید فارسیمدان شهر امیدیه ثبت نام کردم و درهمین زمان بدلیل بحث انقلاب فرهنگی دانشگاهها تعطیل شده و دانشجویان نیز بعنوان دبیر و معلم به فراخور توانایی شان در مدرسه تدریس می کردند.

چند تن از دبیران مدرسه ما نیز از این دانشجویان بودند،یکی از آنها آقای حاج دوبرلویی دبیر دینی -که فکر کنم درحال حاضر استاد دانشگاه شهید چمران اهواز می باشد و دکترای مکانیک  دارد-و دیگری آقای رحیمی که درس علوم تربیتی را با ایشان داشتیم بودند.

همیشه سر کلاس این دو بزرگوار بحث بود،آن ها از طرفداران حزب جمهوری بودند و من هم طرفدار رییس جمهور وقت  بنی صدر بودم و معمولا کلاس درس ما با این جنگ و جدال شروع و بدون نتیجه خاتمه پیدا می کرد.

مناظره و بحث آزاد دوطرفه ما بین من واین دو بزرگوار در مورد مسائل روز آن دوران بود و بچه ها کلاس هم ازهیجانات بوجود آمده در مناظره دانش آموز و معلم و شاید هم به شکلی برای فرار از درس استقبال و استفاده می کردند.

به جرئت می توانم بگویم دکترابوالحسن بنی صدر هم دارای یک نوع تفکر به ظاهر  اصلاح طلبانه  در زمان خودش را دنبال می کرد ،ایشان در کسوت ریاست جمهوری نظرات خود را بیان می نمود و براین باور بود که دین از سیاست جداست،درصورتی که در جبهه روبرو رهبران حزب جمهوری در آن زمان مانند دکتر شهید بهشتی و آقای رفسنجانی می گفتند دین از سیاست جدا نیست و به جمله شهید مدرس اعتقاد داشتند و وجود ریشه همین تفکر در بیان وعمل بنی صدر باعث مشکلاتی در کشور گردید.

آقای بنی صدر دارای بیان گیرا و با نفوذ بود وهمواره به گونه ایی سخن می گفت که شنونده را به سخنرانی های آینده خود جلب می کرد و هرکسی فکر می کرد  در جلسه بعدی ایشان نکات مهمتری را بیان خواهد نمود و با همین نوع روش در گفتار،جذابیت نمایش ایشان بیشتر می شد و به مانند بعضی از سریال هایی که بیننده و شنونده را برای دریافت قسمت های بعد آماده می کرد عمل می کرد،ولی سریال ایشان هم مانند بسیاری از سریال ها ناتمام و مبهم به پایان رسید.

زمان بابادی شوراب